ابزار هدایت به بالای صفحه

من دلم میخواهد ، خانه ای داشته باشم پر دوست....

کنج هر دیوارش دوستهایم بنشینند آرام ، گل بگو گل بشنو...

هر کسی میخواهد وارد خانه پر عشق و صفای من گردد ،

یک سبد بوی گل سرخ به من هدیه کند.

شرط وارد گشتن ، شست و شوی دلهاست.

شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و ریاست....

بر درش برگ گلی میکوبم ، روی آن با قلم سبز بهار

مینویسم ای یار

خانه ما اینجاست تا که سهراب نپرسد دیگر ، خانه دوست کجاست؟

نظرات شما عزیزان:

امیرحسین

ساعت17:23---7 تير 1394

- [ایمیل]

باد با چراغ خاموش کاری ندارد
اگر در سختی هستی بدان که روشنی!
پاسخ:ممنون...............

امیرحسین

ساعت17:22---7 تير 1394

- [ایمیل]

صبورانه در انتظار زمان بمان!
هر چیز در زمان خودش تحقق پیدا خواهد کرد!
باغبان اگر تمام زمستان هم به گلهایش آب بدهد،
بوته های گل تا فصل بهار شکوفه نخواهند داد!!
پاسخ:آری همینطور است..........

...

ساعت15:52---7 تير 1394

می دانی

یک وقت هایی باید

روی یک تکه کاغذ بنویسی

تـعطیــل است

و بچسبانی پشت شیشه ی افـکارت

باید به خودت استراحت بدهی

دراز بکشی

دست هایت را زیر سرت بگذاری

به آسمان خیره شوی

و بی خیال ســوت بزنی

در دلـت بخنــدی به تمام افـکاری که

پشت شیشه ی ذهنت صف کشیده اند

آن وقت با خودت بگویـی

بگذار منتـظـر بمانند !!!
پاسخ:مادر بزرگ....گم کرده ام در هیاهوی شهر.....آن نظر بند سبز را.....که در کودکی بسته بودی به بازوی من......در اولین حمله ناگهانی تاتار عشق..........خمره دلم بر ایوان سنگ و سنگ شکست.........دستم به دست دوست ماند.......پایم به پای راه رفت.............من چشم خورده ام............من چشم خورده ام..............من تکه تکه از دست رفته ام.........در روز روز زندگانی ام

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: